وضوح

وضوح واقعاً کیفیتی است که بیشتر ما به آن آرزو می کنیم. وقتی کسی سفر معنوی را آغاز می کند ، تقریباً همیشه با برخی از وضوح اولیه انجام می شود. وضوح واقعاً پیش نیاز برای پیاده روی در این نوع مسیر است و معمولاً با باز شدن چشم سوم ما ، توجه درک یا عموماً به عنوان عقل الهی شناخته می شود. بدون وضوح "چشم سوم" کور است.

یک عقل الهی تشخیص واقعی دارد. از این رو به طور کلی در مورد سؤالاتی مانند چه ، چه زمانی و فقط چرا گرفتار نمی شود. علاوه بر این ، واقعیت را می بیند و به راحتی فریب نمی خورد. می داند که این درخشش ها طلا نیست.

یک ذهن روشن از یک عقل آشکار سرچشمه می گیرد. وضوح ذهن نباید به اشتباه تعبیر شود که "ذهن خالی" است. یک ذهن روشن صرفاً این است که ، یکی خالی از حقیقت خود ، از قدرت خود. با این حال ، یک عقل آشکار با خرد دانش (صدا) و خلوص یوگا (سکوت عمیق) متعادل است.

یک روح با وضوح درونی می تواند به راحتی نقش ، سرنوشت آن ، نقاط قوت و ضعف آن را ببیند. وقتی نقاط قوت خود را می فهمم ، من به سرعت در موقعیتی هستم که در آن بسازم و وقتی نقاط ضعف خود را درک می کنم ، به سرعت می توانم آنها را تغییر یا مدیریت کنم. یک روح با بینش خالص و قلب پاک و صادقانه بر تحول و توانمندسازی شخصی تمرکز خواهد کرد نه بر نقص و ضعف دیگران.

عقلی که تمیز نباشد عموماً به هر آنچه منفی است جلب می شود و با انگیزه ها و اهداف نجس پر می شود. سپس این حکم مختل می شود و به ناچار می تواند در کلمات و اعمال منعکس شود. احساس حسادت ، بیزاری و تعصب بدون شک ایجاد می شود. به دلیل تأثیر چنین احساساتی ، عقل انرژی تبعیض و همچنین ظرفیت استدلال را از دست می دهد.

با وضوح ، ما قادر به درک و پذیرش اهمیت در هر صحنه از درام هستیم و به ما این امکان را می دهد تا در صورت لزوم ، توقف کاملی از افکار یا اقدامات خود را بدست آوریم. وضوح در ساده ترین شکل خود خرد است. هنگامی که ما آن را تجربه کردیم و آن را در درون خود توسعه دادیم ، این قدرت و محافظ ما است. توانمندسازی خود ما از طریق وضوح این است که واقعاً چشم سوم خود را باز کنیم ، یعنی اینکه به جای چشم پوشی ، خانه را با آگاهی فراخوانی کنیم.